Our Literary Apprentice 2009 Book Launch

Dis. 4, 2009: book launch ng Literary Apprentice 2009, kung saan nakapasok kami ni Debbie. Todo-suporta (no choice? hehe) ang mga ka-Dapitdilim at ka-LIRA naming sina Ynna, Jere, at Carla.

Filipino short story ("Tira-tira") ang nakapasok sa 'kin, at ilang English poems naman kay Debbie. Nilathala ang Lit App '09 ng Vibal Foundation at UP Writers Club.

Ginanap ang paglulunsad sa Blacksoup Cafe sa Maginhawa Street, Sikatuna Village. Masarap ang pagkain. Kaso, masyadong maraming tao noong gabing 'yon at hindi rin kami makapagkuwentuhan. Pagkatapos makuha ang compli copies at tsumibog, lumipat na kaming lima sa Tomatokick, along Maginhawa din.

Masaya ang inuman at kuwentuhan. Solb ang tama.

Three days before lang pala, LIRA Fellows Night, kaya may high pa galing dun. Ang Literary Apprentice 2009 ang 2nd publication ko pala for the year, after the CCP ANI (one week earlier).

Our ANI 35 Book Launch at the CCP

Nob. 26, 2009: book launch ng ANI: The Philippine Literary Yearbook (Volume 35: The Pinoy as Asian), kung saan nakapasok ang English essay kong "South of South Korea."

Nilathala ang ANI ng Cultural Center of the Philippines. Ilang ka-LIRA rin ang nakapasok sa tula, kuwento, at sanaysay.

Ginanap ang paglulunsad sa CCP Ramp. Pagkatapos ng isang sulit na buffet at pagkuha ng writer's fee, pumunta kami nina Ynna, Debbie, Jere, at LJ sa kalapit na Harbor Square.

Dahil kakatapos lang namin ni Ynna ng RCW seminar the previous weekend, naging pseudo life-sharing session ang inuman naming lima. Masaya, definitely worthwhile. Halos maghahatinggabi na nang umuwi kami.

Ang CCP ANI ang 1st of 2 publications ko for the year, bago ang Literary Apprentice 2009 (one week later). Ang book launch na 'to pala ang araw ng simula ng aking "hell month" -- work deadlines, org stuff, lit events. Salamat at nakaraos.

LIRA Fellows Night 2009: Bingit Poets

Dis. 1, 2009: unang Fellows' Night ko bilang LIRA President. Nag-enjoy kami sa gabi ng tula at musika na handog ng Batch 2009 ("Bingit") ng LIRA Poetry Clinic.

Bago ang event, dumaan muna ako sa UP Diliman para magpaxerox ng ULIRAT, ang LIRA newsletter. Sabay-sabay na kami nina Ynna at Debbie tumulak patungong Conspiracy sa Visayas Avenue, QC.

Ang Fellows' Night ang nagsilbing graduation ng mga nagsipagdaan sa LIRA Poetry Clinic 2009 at launch ng folio ng Batch Bingit.

Early birds sa audience sina Edgar Samar at Kristian Cordero. Lagpas 7 PM na nagsimula ang programa pagkatapos dumating ng ama ng LIRA, ang National Artist for Literature Virgilio S. Almario (Rio Alma) at iba pang LIRA seniors.

Pagkatapos magtanghal ng mga Fellows, ginawaran ng pagkilala sina Teo Antonio, Marne Kilates, at Fidel Rillo bilang mga haligi ng samahan. Ang tatlo'y walang-sawang gumabay sa dose-dosenang kabataang makata sa 24 taon ng LIRA. (Sayang at di nakapunta sina sir Marne at Fidel.)

Sumunod ang paggawad ng sertipiko sa mga nagsipagtapos na Fellow, ang speech ni sir Rio, Xmas exchange gift, at ang simpleng reunion ng LIRA poets. Walang naihandang espesyal na programa para dito dahil na rin biglang napaaga ang Fellows Night (3rd week of December usually)...at nag-iipon na ng lakas ang mga active members para sa LIRA Silver Jubilee next year.

Abangan ang isang engrandeng 2010 mula sa Linangan sa Imahen, Retorika, at Anyo. Todo 'to, tol.

P.S. May mga pics dito na galing kay Ynna, sa kaibigan ni Carla (Nico Hernandez), at sa video ni Mikael.

Maningning Miclat Poetry Awards & Concert 2009

Set. 24, 2009: "Mabuhay! Banaue at Abelardo with the Mabuhay Singers" concert & awarding ng 2009 Maningning Miclat Trilingual Poetry Competition sa Abelardo Hall, UP Diliman.

Biniyayaan ang LIRA ng mga libreng tiket sa concert; kasapi ng LIRA si Maningning bago ang kanyang pagpanaw noong taong 2000. Maraming, maraming salamat kina sir Mario, ma'am Alma, sa buong Maningning Miclat Art Foundation, at sa mga donors namin, sina Teo Antonio, Joey Baquiran, Wendell Capili, J. Neil Garcia, at Charlson Ong.

Isa sa mga finalist ang ka-LIRA naming si Charles Tuvilla. Ang tinanghal na mga nagwagi ay sina Mikael de Lara Co (English), Chen Liang (Mandarin), at Kristian Cordero (Filipino).

Natuwa pala kami sa konsiyertong handog nina Banaue Miclat at Mabuhay Singers. Rakstars.

Our Askal & Half-Dalmatian Dogs Take a Bath

Nob. 3, 2009: Pinaliguan ang tatlo naming aso -- sina Topaz, Gina, at Janggeum -- ang mga natitirang matibay sa Dog-Zoo ng Cordillera Street. (Namatay si Jackie noong 2008, si Fischer noong 2007, at si Elvis noong 2005.)

Si Yaya (Nang Nining) ang masipag na nagshampoo at nagbanlaw sa mga aso naming takot sa tubig. Di kasi sila nasanay noong bata pa lang sila.

Si Topaz ang nanay ni Gina, na siya namang nanay ni Janggeum. Bale mag-lola ang drama.

Kumuha ako ng mga retrato dahil wala pang bathtime pics ang mga alaga namin.

Btw, may Facebook account pala si Janggeum. Add niyo siya hehe.

Pasok sa ANI Literary Yearbook ng Cultural Center of the Philippines

Nakapasok ang English essay kong "South of South Korea" sa ANI 35: The Pinoy as Asian ng CCP. Sa Huwebes, Nobyembre 26, 5:30 PM sa CCP Ramp ang launch.

Tamang-tama at kelangan ko ng pera hehe. Pinalad din akong makapasok sa 3 upcoming publications: English essay sa isang coffeetable book (nabigay na ang talent fee at in-press na), English flash fic sa isang anthology (2011 daw ang release), at Filipino flash fic sa isang journal (di ko alam kung kelan ang launch).

Sana'y makapunta kayo sa paglulunsad. Sa gabing 'yun, mabibili ang aklat sa halagang Php 403 (discounted from Php 504).

The CCP press release:

CCP launches 35th issue of Ani publication

11 November 2009, Pasay City – The Cultural Center of the Philippines (CCP) Literary Arts Division will launch Ani 35, The Pinoy as Asian issue, on November 26, 2009, 5:30 p.m., at the CCP Ramp with some of the featured authors reading from their works.

“Ani 35 is devoted to writings by Filipinos on their interaction with other Asian peoples and cultures. This may be interpreted as a response to the call of Dr. Bienvenido Lumbera, National Artist, on the need to reconnect with Southeast Asian literary tradition if we are to survive in this age of globalization,” Herminio S. Beltran, Jr., Literary Arts Division chief and editor of the publication, wrote in the Introduction. “We hope this will inspire the birthing of mechanisms and eventually practices in the Philippine literary/publishing world that will start off a more dynamic interaction among Filipino writers and their counterparts in the Asian continent,” Beltran continued.

Ani 35 features 54 authors who contributed for three sections: poetry; prose (essay and fiction) based on the The Pinoy as Asian theme and; Malayang Haraya for poetry and prose contributions outside the theme.

The 54 authors included in Ani 35 are Mark Angeles, Lilia F. Antonio, G. Mae Aquino, Genevieve L. Asenjo, Abdon M. Balde, Jr., Janet Tauro Batuigas, Gil Beltran, Herminio S. Beltran, Jr., Kristoffer Berse, Jaime Jesus Borlagdan, Raymond Calbay, Catherine Candano, Nonon V. Carandang, Christoffer Mitch Cerda, Joey Stephanie Chua, Kristian S. Cordero, Genaro R. Gojo Cruz, Carlomar Arcangel Daoana, Arvin Tiong Ello, Dennis Espada, Rogerick Fontanilla Fernandez, Reparado Galos III, Dr. Luis Gatmaitan, Joscephine Gomez, Malou Jacob, Ferdinand Pisigan Jarin, Karla Javier, Phillip Kimpo, Jr., Ed Nelson R. Labao, Gexter Ocampo Lacambra, Erwin C. Lareza, Jeffrey A. Lubang, Glenn Sevilla Mas, Perry C. Mangilaya, Noahlyn Maranan, Francisco Arias Monteseña, Ruth V. Mostrales, Victor Emmanuel Nadera, Jose Velando Ogatis-I, Wilhelmina S. Orozco, H. Francisco V. Peñones, Jr., Scott Magkachi Sabóy, Judith Balares Salamat, Edgar Calabia Samar, Louie Jon A. Sanchez, Soliman Agulto Santos, Dinah Roma-Sianturi, Rakki E. Sison-Buban, Jason Tabinas, Vincent Lester G. Tan, Dolores R. Taylan, Rosario Torres-Yu, Betty Uy-Regala, and Camilo M. Villanueva, Jr.

For issues of Ani, please contact the CCP Marketing Department at 551-7930 or 832-11-25 locals 1800 to 1808. For authors who want to contribute for the next issue of Ani, please contact the CCP Literary Arts Division at 832-11-25 locals 1706 and 1707, or email aniyearbook@yahoo.com.

Congrats sa mga kaibigan kong manunulat na napabilang sa ANI, lalo sa mga kasama ko sa LIRA. Takits.

San Miguel Fetes National Artist Rio Alma (PM)

Part 2 ng field trip sa bayan ng San Miguel sa dulo ng Bulacan para sa "Pagpupugay sa mga Pambansang Alagad ng Sining," the Virgilio S. Almario leg noong Oktubre 30, 2009.

Pagkatapos ng "Kumperensiyang Rio Alma" sa umaga, ginanap ang mismong pagpupugay kay sir Rio ng kanyang bayang tinubuan.

Naging mahaba ang programa na winakasan ng isang pagtatanghal ng dula tungkol sa buhay ni Rio Alma ng Barasoain Kalinangan Foundation (truncated version ng itinanghal nila sa parangal sa Malolos noong 2008).

Kinagabihan, inanyayahan ni sir Rio ang kanyang mga bisita sa isang salusalo sa kanyang tahanan sa Camias, San Miguel, malapit na sa Nueva Ecija. Masarap ang pagkain. Siyempre, di nawala ang toma.

Napawi ang pagod ng mga makatang LIRA nang masilayan ang--at makapasok sa--retirement home ni sir Rio, ang kanyang "Bahay Bulawan"...lalo pa nang gumala kami sa loob ng library ng National Artist. Nagbibiruan na kami noon kung ano-anong libro ang pwedeng isilid sa bag nang naabutan kami ni ser. Bakas na bakas lang ang kaba sa kanyang mukha nang masaksihan ang aming panghihimasok, hehehe.

Bago pumatak ang 9 PM, tumulak na kami pabalik ng Maynila. Nagsimula nang humataw ang bagyong Santi sa daan. Tulad ng morning trip, inabutan kami ng saksakan ng trapik sa Balintawak.

1 AM na kami nakarating sa Philcoa kung saan naghiwa-hiwalay ang mga makata. Napagtanto naming halos 24 oras na pala kaming magkakasama. Ang saya lang.

Background sa event: ang "Pagpupugay" ay proyekto ng National Commission for Culture and the Arts at UP Institute of Creative Writing. Kinomisyon ako bilang photographer ng event, pero pipitik pa rin ako ng retrato kahit nagkataong walang bayad bilang pangulo ng LIRA at tagahanga ni sir Rio.

(Ang ilang kuha rito ay galing sa camera ni Ynna.)

San Miguel Fetes National Artist Rio Alma (AM)

Part 1 ng field trip sa bayan ng San Miguel sa dulo ng Bulacan para sa "Pagpupugay sa mga Pambansang Alagad ng Sining," the Virgilio S. Almario leg noong Oktubre 30, 2009.

Ang "Pagpupugay" ay proyekto ng National Commission for Culture and the Arts at UP Institute of Creative Writing. Kinomisyon ako bilang photographer ng event, pero pipitik pa rin ako ng retrato kahit nagkataong walang bayad bilang pangulo ng LIRA at tagahanga ni sir Rio.

Para na ring grand homecoming ang event, sapagkat ang San Miguel ang tinubuang bayan ni sir Rio. 2nd time kong makasama sa isang parangal kay sir Rio sa Bulacan; ang una'y sa Malolos noong 2008.

4 AM pa lang, nagkita-kita na ang mga makatang kaibigan at mag-aaral ni ser sa UP Diliman. 2 van ang inarkila, isa para sa mga seniors (malalapit na kaibigan ni ser) at isa para sa LIRA (ang samahang itinatag ni ser).

Trapik sa Balintawak papasok ng NLEX. Buti na lang at on time kaming nakarating sa San Miguel. Nag-stop over pa kami sa munisipyo kung saan akala ko'y nasa Baguio na kami -- mahamog kasi at nakajacket pa ang ilan sa amin pagbaba ng van.

Pagkatapos, dumeretso kami sa San Miguel South District School. Pagdating namin sa paaralan, signal no. 2 na raw ng bagyong Santi. Maaraw naman kaya nagtaka kami.

Agenda for the morning: "Kumperensiyang Rio Alma." Nagbigay ng mga panayam ang tatlong matitinik na makata at kaibigan ni sir Rio, sina Rogelio Mangahas, Michael Coroza, at Roberto Añonuevo.

Pagkatapos ng conference, inalayan si sir Rio ng kanyang mga kababayan ng mga tula. Sumunod ang libreng tanghalian.

Nasa susunod na album ang afternoon programme, ang mismong pagpupugay kay Rio Alma.

(Ang ilang kuha rito ay galing sa camera ni Ynna.)

UMPIL National Writers Convention 2009

Aug. 29, 2009: 2nd UMPIL convention that I attended and my 1st time as LIRA President. As usual, the LIRA poet-volunteers served as staffers and were vital to the event's success. The venue: GSIS Museo ng Sining, CCP Complex, Pasay City.

Pagkatapos ng conference, dumeretso kami sa Jay-J's Inasal along the nearby Pres. Diosdado Macapagal Avenue para sa tradisyonal na post-UMPIL inuman.

Kimpo Clan: Macky's Baptism, Mica's Bday Bash

Oct. 25, 2009: Twin events at Posadas Village, Sucat, Muntinlupa City. First, the baptism of Macky Kimpo Macapas. Second, the birthday bash of Mica Kimpo Macapas, Macky's sister.

Represented ang Cubao, Benson, Camden, at Cordillera (kami ni Dad) teams ng Kimpo family. (Siempre taga-roon ang Sucat team.) Nakasama namin si Ynna sa araw na ito. Either nag-day-off kaming 2 mula sa LIRA Poetry Clinic na binabantayan namin, or walang session that day.

If my memory serves me correct, the pics here were taken by me, Ynna, manong Johnvi, manang Khiara, manang Kaye, and manong Kenneth using my D80. Pinagpasa-pasahan hehe.

Boracay October '09: Kimpo-Antonio Civil Wedding

Nitong Oktubre 13-15, umuwi ako sa probinsiya namin sa Aklan. 2nd time kong umuwi ngayong 2009. Noong Enero, para sa Ati-Atihan. Ngayong Oktubre, para naman sa kasal ng pinsang buo kong si manong John Vi (Kervin John Kimpo) at manang Julie Antonio.

Wala akong ginastos sa buong bakasyon kundi taxi (sa Manila) at pasalubong (sa Kalibo). Sagot nina manong at manang ang airfare, pagkain, at accommodation. (Maraming, maraming salamat sa bagong kasal! At siyempre maraming salamat kay manong Kenneth, kapatid ni manong John Vi, na nag-asikaso sa tiket ko.)

Okt. 13 ako lumapag sa Kalibo. Ilang oras akong nagpahinga sa bahay namin sa poblacion bago tumulak ang pamilya patungong Caticlan. Pagabi na nang nakarating kami ng Boracay, just in time for the buffet dinner.

Okt. 14 ginanap ang kasalan. Pero bago 'yun, nagsawa muna kami sa beach. Bago lumubog ang araw, binagyo kami. Ang sunset wedding ay naging indoor wedding na lang, pero ayos lang. Masaya pa rin. Very intimate affair for family & Bora friends. Pagkatapos, lasingan sa nakasanayang Summer Place.

Okt. 15 ang balik namin sa Kalibo. Deretso airport na. Pero dahil delayed ang Zest Air (anim na oras, punyeta!), nakauwi pa ako sa bahay at nakapamili ng pasalubong sa palengke. Buryong na buryong kaming magpipinsan.

In the usual Phillip Kimpo Jr style, sample pics muna ang nasa ibaba. Saka na ang full albums hehe.

The Wedding

Caticlan Mayor Cawaling presiding over the civil wedding.

The wedding at Casa Pilar. Humupa na ang ulan nito.

The couple's first dance :)

Manong John Vi & manang Julie at their sand castle.

Ang bagong kasal, di alintana ang mga tumatalong ekstra.

Manong Ochep, manong JR, manang Khiara, Kim, ako.

Post-wedding celebration. Wasakan ng atay sa Summer Place.

The Beach

Ako at si Seymour Kimpo.

Ako, manong Kenneth, Kyanna, Kim, kasama si Seymour.

Family beach pic with our Havaianas salbabida.

Seymour gwapings.

Back Home in Kalibo

Our ancestral house, newly painted, in the middle of the town.

My niece Alliyah, manong Kenneth, my nephew Miggy, and the kids' mom, manang Moppet.

Ako, suot ang shades ni manong Ken (na binigay din niya sa akin wahaha). Walang magawa habang nag-aantay sa delayed flight.

Attempted Carnapping & Abduction of My First Cousin

My first cousin Steph asked me to disseminate this online so that others might know and safeguard themselves from this modus operandi. The criminals involved had disguised themselves as police (hopefully, it was indeed just a disguise); even their van had police markings. They were armed with an armalite.

The crime was attempted just meters away from her house inside their village in Sucat, Muntinlupa. [Erratum: I first wrote "Parañaque" because from my understanding, their village straddles the boundary between the two cities. My mistake and not my cousin's. My apologies.] By God's grace, she survived the ordeal.

Please pass on and spread the word; maybe members of the media can check on this, too. Understandably, my cousin was traumatized by the event and I admire her for gathering her wits together to share her ordeal with the public.

This is her narration:

ATTEMPTED CARNAPPING AND ABDUCTION

 

I know that this article might be too long to read but I am requesting that you please just give time to read everything meticulously.  This will help you a lot to be more aware of your surroundings when driving.  This is about the attempted carnapping incident that I experienced last night, Oct 5. 

 

Modus Operandi.

At about 10pm last night I made a turn towards our main avenue in a village just by the East service road in Sucat.  I noticed a car was behind me but didn’t think much of it as we were already approaching the entrance to our village.  Just right after we passed by the guard house, this particular car zoomed right pass by me to overtake.  I thought perhaps it was just a homeowner hurrying to get home after a long and tiring day. 

 

My house is situated along the main avenue, and sad to say, the street does not have enough security and lighting as this is along the perimeter of our village.  Our village guards are stationed only at the entrance and within the village.  Just when I was 2 houses away from my gate, the car, now in front of me, hurriedly parked on the other side of the street.  The passenger door suddenly opened and this policeman “1” got out and walked directly to the side of the road I was driving at.  At this point, my speed was at a minimum because I had just passed a hump on the road.  I had to stop the car because he was blocking my way and the first thing that came to my mind was that if I go ahead and ignore him, he might actually fire at me seeing that he was a cop.  Upon stopping the car, he asked me to open the window on my side.  I did so but with little space, just enough to hear whatever he has to say.  He demanded that I give him my car registration at once.  I asked him right away what this was about and his only answer to me was “Naka-flag kasi etong kotse mo”.  I was puzzled by his answer but gave him anyway my car registration thinking that if I just present to him whatever he wants, we can end this as quickly as possible since I know I didn’t commit any violations.  Upon presenting him my car registration, he quickly passed it on to Policeman “2” who suddenly appeared behind him at that point.  This policeman 2 then ordered me to open my hood.  Irritated now, I asked them again what this was about, but still I got the same answer – “Naka-flag kasi ang kotse mo”.  I opened my hood and policeman 2 went to the front of the car to “check” whatever it was he wanted to check. 

 

As policeman 2 was checking my hood, I got surprised when policeman 1 knocked on the passenger side window, which was to my right, and asked if he can have a look at my driver’s license.  Why will he bother crossing to the other side of the car when he could’ve just asked it from me by my side?  I opened my passenger window again with just about 3inches of space.  I then told him that my house was just beyond the curve, about 10 meters away from where we were, and requested if we can hold the “inspection” there where I can feel safer since I can ask someone from the house to accompany me.  To this I didn’t get any reply.  When I finally handed him my license, policeman 2 came back to my side from the front of the car, purposely to distract me.  I even requested for the 2^nd time to policeman 1, angrier this time, if we can proceed to the front of my house and just continue the inspection there.  Suddenly, definitely God’s miracle, I turned towards my right to look back at policeman 2 just in time to see his whole arm inside my car, squeezed in between the tiny open space, trying to open the door lock!  Luckily, I have a window visor which makes it extra hard for him to move his arm inside.  When I saw this, I immediately pulled up the window switch to bring up the windows.  He even cried in pain because his whole arm got wedged in between the window in the process.  This time, my irritation quickly transformed to sheer panic because I knew then that something was definitely wrong.  BY LAW, NO POLICEMAN IS ALLOWED TO TOUCH ANYTHING INSIDE YOUR CAR.  When he got his hand out of the car, I quickly shut the passenger window.

 

It was then that I noticed policeman 2 was already pointing an Armalite gun at me by my window.  I cannot remember clearly what he said but something along the lines of “Buksan/Ibigay/Tumigil ka kundi puputukan kita”.  I knew then that if I let fear and panic overcome me, I will be in serious danger.  I had to be strong and take control.  I started honking my horn as loud as I can and as long as I can to attract attention.  I had to try.  My sister who was in our house that time even mentioned after the incident that she already recognized my horn, but was puzzled because it sounded as if I were still far away.  This action clearly disturbed the two policemen (policeman 1 decided to join policeman 2 on my side now) and policeman 2 who was holding the Armalite gun became angrier and then held the gun to the front windshield pointing it in front of my face roughly tapping the glass with the gun. 

 

I decided then that I had to escape.  I groped for the paddle shift and hand break and just stepped on the gas.  I didn’t care anymore if the Armalite pointed at me would go off.  “Bahala na” was my attitude.  I had to free myself from these two monsters.  When I pressed on the gas pedal, I even hit one of them who started walking in front of the car, an attempt probably to prevent me from driving off.  He fell in a crouching position but quickly recovered and probably stepped back that’s why I was able to drive off.  My car hood was still up, I couldn’t see a thing but I didn’t care anymore.  Luckily, the hood fell down when I passed by another hump just a meter away from where I left off.  I just kept honking my horn all the way until I reached my house, just 10 meters from where all it happened.  I didn’t look anymore at my rearview mirror to check if they were behind me.  I was focused on our gate waiting to see when my brother’s feet will appear (good thing our gate is solid so you won’t see the inside of the house) so that I can drive my car quickly inside as soon as possible.  When I was able to do so, I shouted to my brother, “isarado mo na, isarado mo na!”  A tricycle driver who witnessed the latter part of the incident testified to the same happenings and said that the two policemen went back to their car and drove off, outside of our village to flee.  They did not chase me.  Thank God.

 

After this brief but traumatic ordeal, I realized that every single move that they did was planned and with purpose.  All the small details, when put together, make the perfect crime plan.

 

Their actions were clearly calculated.  To emphasize, their modus operandi is:

 

1)       Carnappers disguising themselves as Policemen.  They were wearing full police outfit (blue pants, blue collared polo with police caps).  They were driving a GRAY INNOVA with a “PULIS” sign on the side door.

2)       Carnappers demanding that you show them your car registration and open the car hood.   This was a tactic to obscure my line of vision when the hood is up so I couldn’t drive off.  This was also so that passersby will think that nothing wrong is going on, just two policemen helping fix the car. 

3)        Carnappers asking for your license or any document for that matter on the other side of the car, away from you.  This was an attempt to open the car door/lock while the other policeman was distracting me.  If the guy was able to get in the car, I was sure that they were going to bring me with them.

 

Unfortunately, these criminals weren’t apprehended and are walking free as you read this.  Probably planning on their next “target”.  That’s why I want to share this with all of you.  To warn you of the dangers lurking around us.

 

This is definitely an experience I wouldn’t wish upon anyone else.  This can happen to anyone, boy or girl.  My car was heavily tinted.  Even the front windshield was tinted.  So we are assuming that I was just at the wrong place at the wrong time.  Nagbakasakali lang sila, doesn’t matter if I was a boy or a girl, if I was alone or not.  But by God’s grace, I was able to get out of it unharmed.

 

If you are faced with this experience, call for help right away.  Attract attention.  This is the best way to get out of this situation.  Maintain your presence of mind.  Do NOT panic, panicking will only make matters worse.  For “real” police assistance, number to call is 1711.  This is worth a try.  Rather than having your family members or friends rescue you unarmed.  Just call family or friends after you’ve called the authorities.  Also, make sure to save your village or subdivision’s guard house number so you can easily call for help when needed.

 

Please share this with the people that you care for so we may all stay away from harm’s way.  This is not a hoax.  This is real life.  Let this be a reminder that we can ONLY trust people that we know.  People disguised as the “good guys” can end up really being the evil ones.  It is so sick how people can be this evil when so much suffering is happening around.  Please please please BE SAFE at all times.

 

If you can share other experiences or precautionary measures, please do so to aid everyone on what to do in situations like this.

 

Thank you, God bless and STAY SAFE.

 

STEPH

Manila Int'l Book Fair 2009 + Dragonologist

Set. 19, 2009: Di pwedeng dumaan ang taon nang di pumupunta sa MIBF sa SM Mall of Asia. Tradisyon na e.

Pero ikumpara sa 2008 MIBF experience, kakaunti lang ang mga aklat na nabili ko. Wala na kasing papantay sa 52 books na pinakyaw ko noong 2008, hehe. Tsaka kaming dalawa lang ni Ynna, wala ang mga kapwa makata sa LIRA.

The next day, naglaro kami ng Dragonologist board game sa Sta. Mesa. Pang de-stress lang.

Kinabukasan naman ang aming one-day Pangasinan trip w/ National Artist Rio Alma, at nasa susunod na album 'yun.

My Photos Published in Balikbayan Magazine

Bumili po kayo ng September '09 issue ng Balikbayan Magazine, kung saan makikita ang mga retrato ko ng UP Diliman.

Ang weird ng pakiramdam na ma-publish para sa pics at hindi sa mga literary works o articles, lalo't lagi kong sinasabing "hindi ako nangarap maging photographer."

Salamat kay Louie Jon Sanchez, kaibigan, Associate Editor ng magasin, at LIRA Fellow '09 para sa pagtanggap sa mga retrato ko. Dagdag-savings din ang tsekeng makukuha ko hehehe.

Kasunod ng Balikbayan pics ang pagkakalathala ng mga kuha ko sa "Pitik-Bulag: Letra at Liwanag" coffee table book ng GSIS. Mukhang swerte ang mga nakaraang linggo para sa kamera ko.

Apat ang retrato kong nakapasok sa magasin, at dalawa dito'y two-page spreads.

Kaya 'yun, bili na kayo ng Balikbayan Magazine. Magaganda ang mga artikulo at siksik sa mga retrato ang isyu.

Cover ng issue kung saan makikita ang pics ko.

Yey.

My Photos in "Pitik-Bulag" Coffee Table Book

Makikita po sa "Pitik-Bulag: Letra at Liwanag (A Celebration of Contemporary Filipino Art and Poetry)" ang portrait shots ko sa ilan sa pinakamagagaling na makata at pintor ng Filipinas.

Hindi ako nangarap maging professional photographer. Bumili lang ako ng DSLR noong 2008 dahil may kaibigang nagbebenta ng murang second-hand cam at para na rin pang-document ng literary events.

Hanggang ngayon, pakiramdam ko'y bano pa rin ako sa pagpitik ng mga retrato. Kaya noong 'kinomisyon' (walang bayad, serbisyong kaibigan lang) akong kuhanan ang mga poets & painters ng Pitik-Bulag book project ng GSIS at National Artist Virgilio S. Almario (Rio Alma), kinabahan ako.

Sabi ko kay Ynna at sa sarili ko, "Syet, nakakahiya ang mga magiging kuha ko." Eniweis, ayun at halos mabali ang likod ko sa nakakangawit na 'pictorial' sa GSIS Museo ng Sining noong Hulyo. Wala kaming special lighting, props, o anuman. (Kahit nga terminolohiya para sa pictorial ay di ko alam. Writer po ako hehe.)

Naghanap lang kami ni sir Fidel Rillo ng magandang lokasyon, pagkatapos ay tinawag na ang mga artists. Kakaibang karanasan din pala ang magmano ng pictorial -- lalo kapag wala kang alam. Pero nakaraos din.

Ilan sa mga kuha ko. Profiles ito ng mga poets. Hiwalay ang profiles ng painters & editors.

Kaya naman nang nailunsad ang aklat noong Agosto 25 sa GSIS, ang sarap lang ng pakiramdam. Di ako makapaniwalang nasa isang aklat ang mga kuha ko, lalo't di naman ako nangangarap na makilala bilang photographer.

Ngunit mas masaya ako noong araw na iyon para kay Ynna (na ngayon ay lumalagda na bilang "Mariane A.R.T. Abuan"). Siya kasi ang book coordinator ng Pitik-Bulag, at ilang buwan rin siyang nangarag sa proyekto.

Pangalan ko (sa dulo) at pangalan ni Ynna (3rd from last).

Dahil 'serbisyong kaibigan' nga lang ang 'komisyon' sa akin, di ako umasang may makukuhang kahit ano. Pero naawa siguro sa akin si sir Rio (hehehe) kaya binigyan ako ng kaunting honoraria at libreng kopya ng aklat. Sa ngayon, wala pa atang balak ibenta ang libro, pero kung pepresyuhan ito, ang nasagap kong halaga ay Php 10,000. Waw.

Ang listahan ng Pitik-Bulag artists:

Editors: National Artist for Literature Virgilio S. Almario, Marne L. Kilates

Poets: Rebecca Añonuevo, Roberto Añonuevo, Teo Antonio, Mesandel Arguelles, Romulo Baquiran Jr., Michael Coroza, Jerry Gracio, Vim Nadera, Fidel Rillo, Edgar Samar

Painters: Leonardo Aguinaldo, Virgillio Aviado, Manuel Baldemor, Elmer Borlongan, Salvador Ching, Charlie Co, Fil Delacruz, Edgar Talusan Fernandez, Jose John Santos III, Steve Santos

16 lang sa kanila ang nakuhanan ko ng retrato. Kasama din ang mga likha ng National Artists for Visual Arts Fernando Amorsolo, Carlos Francisco, Vicente Manansala, Hernando Ocampo, Ang Kiukok, at Jose Joya.

* * *

Eniweis, heto pa ang ilang pics mula sa Pitik-Bulag launch at birthday inuman ni sir Mike Coroza pagkatapos:

Pitik-Bulag editors, poets, painters with GSIS President Winston Garcia.

National Artist Rio Alma, nagbibigay ng panayam kay Henry Omaga-Diaz.

Kami nina Carla at En kasama ang painting ni Fil Delacruz.

The kulot sisters, Ynna & Debbie.

Unang Beses Maging Judge sa Literary Contest

Nitong nakaraang Agosto, ikinalugod kong maanyayahang umupo bilang hurado sa UP Manila Sentro ng Wikang Filipino (SWF) Paligsahan sa Pagsulat ng Tula at Sanaysay. Bahagi ang timpalak ng pagdiriwang ng UPM ng Buwan ng Wika 2009.

Judges' tokens: pigurin ng UP Oblation, sertipiko ng pasasalamat, at munting honoraria (puting sobre).

Ako na mismo ang magsasabi: hindi ako naging inampalan dahil sa pagiging dalubhasa ko sa pagtula at pagsulat ng sanaysay. Naging hurado ako dahil inimbitahan ang Pangulo ng LIRA, at ginampanan ko lang ang trabaho ko. Pero siyempre, masaya dahil pers taym.

Nakasama ko sa lupon ang mga ka-LIRA na sina Dr. Lilia Antonio at Prop. Vim Nadera.

Lubos akong nagpapasalamat sa UPM-SWF sa pamumuno ng Direktor nito, si Prop. Ma. Lucia M. Magallona, at kay Prop. Josephine D. Agapito na kasalukuyang Fellow sa LIRA Poetry Clinic 2009. Hindi ko inasahan ang ibinigay nilang tokens (retrato sa itaas). Tuwang-tuwa naman ako dahil wala pa akong pigurin ni Oble hehe.

Dad Awarded as Outstanding Prosecutor

Nitong Huwebes, 20 Agosto 2009 ay pinarangalan si Dad ng Volunteers Against Crime and Corruption (VACC) bilang isa sa mga "Outstanding Prosecutor" para sa taong 2009.

Sina VACC Founding Chairman/President Dante Jimenez at Chairman Lauro Vizconde, kasama ang kasalukuyang Dept. of Justice Secretary Agnes Devanadera ang naggawad ng parangal kay Dad.

Bukod sa parangal, natuwa ako sa mga pagbati ng mga tao sa aming mag-ama. Ang parangal daw ay para na ring "vindication" sa mga pinagdaanan namin noong kasagsagan ng "Alabang Boys" controversy.

Binati rin ako ng ilan sa mga nakasalamuha naming taga-VACC at kapwa piskal ni Dad sa DOJ para sa aking pagkakasulat ng liham sa The Philippine Star noong Enero.

Ilan pang retrato:

NBI Director Mantaring, Captain Diño, Cory Quirino, DOJ Sec. Agnes Devanadera, VACC Founding Chairman/Pres. Dante Jimenez, Dad, VACC Chairman Lauro Vizconde.

Ang parangal. Mali ang spelling ng pangalan ni Dad hehe. (Double L at hindi P dapat.)

Si Dad kasama ang limang kapwa awardee, ang mga matitinik na babaeng prosecutor ng DOJ na humawak sa kaso ng "Boratong shabu tiangge."

National Artists File Petition at the Supreme Court

Agosto 19, 2009: Pumunta ang mga Pambansang Alagad ng Sining Virgilio S. Almario (Rio Alma) at Salvador Bernal, kasama ang mga artista, iskolar, at kaibigan sa Korte Suprema upang maghain ng petisyon laban sa dagdag-bawas na naganap sa National Artist Awards.

Nagkita-kita kaming limang Dapitdilim/LIRA writers (Ynna, Debbie, Carla, Jere) sa LRT2 Recto bago sumakay ng LRT1 papuntang Taft. Buti nakaabot kami sa 10 A.M. na call time.

Di ganoon karami ang mga tao kaysa noong 'lamay' sa CCP at rally sa NCCA, pero masaya pa rin ang atmosphere. Dalawa lang ang National Artists dahil nakapirma na ang iba sa petition.

Lagpas tanghali na nang umalis kami ng Supreme Court. Tinungo ng grupo namin nina sir Rio ang Robinsons Ermita para mananghalian. Aristocrat ang napili. Dahil medyo kapos ang budget naming 5 'bata', nagboluntaryo si sir na sagutin ang tig-100 sa pagkain namin. Hehe.

Dapat ay dadalo ako sa hapon sa awarding ceremonies ng UP Manila - Sentro ng Wikang Filipino literary contest kung saan naging hukom ako. Ang kaso, medyo nagtagal kami sa Aristocrat kaya di na ako nakahabol.

Humiwalay na kaming 5 sa mga seniors pagkatapos mananghalian. Naglibot-libot muna kami sa Robinsons bago pumunta sa Malate (Adriatico) para magkape sana sa Penguin. E sarado pa pala. Ayun, napunta tuloy kami sa Starbucks (walang ibang bukas) at mas napagastos.

Inabot kami ng gabi sa pagtambay. Adventure ang pabalik sa LRT1 sa Taft; di namin kabisado ang Malate kaya napakalayo ng aming nilakad. Napunta pa kami ng Quirino Avenue. Sa LRT2 na kami naghiwa-hiwalay.

National Artist Awards' Funeral 2: Motorcade, Rally

Agosto 7, 2009: Pagkatapos ng 'necrological service' ng National Artist Awards sa CCP Ramp, ang daan-daang artista at kaibigan ng sining na nakiramay ay nag-motorcade patungong opisina ng National Commission for Culture and the Arts (NCCA) sa Intramuros.

Nakasakay ako sa kotse ni sir Rio Alma (National Artist for Literature) kaya medyo naunang nakarating sa Intramuros. Nagtampo pa nga si Ynna dahil iniwan sila ni sir (na kinaladkad ako dahil may dala akong camera) sa CCP; nakasakay naman sila sa kotse ng mga Borromeo at nakasabay si Nick Pichay, kaya masaya ang lahat sa huli hehe.

Mula CCP, tinahak ng mahabang convoy ang Roxas Boulevard kung saan nakalinya pa ang mga dilaw na watawat nina Cory at Ninoy Aquino. Amin ang isang buong lane. Mahaba ang convoy. Akala tuloy ng mga motorista at commuter e related kay Cory ang prusisyon namin, lalo't may malaking wreath sa unahan ng motorcade.

On the way, nagsakay ng mga nagmamartsa ang mga kotseng may bakante pa. Dalawang coed freshmen ng PWU ang sumama sa amin ni sir Rio.

Paglagpas sa Anda Circle at pagpasok sa Intramuros, sinimulan na ang noise barrage. Lahat ng kotse sa convoy, bumusina. Bumusina nang bumusina hanggang makarating sa NCCA. Naligalig ang buong Intramuros.

Pagbaba namin sa NCCA, sinalubong kami ng malakas na musika mula sa dalawang speaker sa entrance. Pilit dinadaig ang mga busina at sigaw ng mga tao: "Artista ng bayan, ngayon ay lumalaban!"

Lagpas isang oras siguro nagprotesta ang mga tao sa labas ng NCCA. Electric ang atmosphere at masaya. Well, hindi masaya ang ibang tao tulad ng aktres na si Angie Ferro na nakipagsigawan sa mga nagpoprotesta, o ang sekyu ng NCCA na nagulantang nang hugutin ng isang raliyista ang speaker para matigil na ang musika.

Hindi nasilayan si Cecile Guidote-Alvarez. Mapayapa namang nag-disperse ang mga tao, pero pagkatapos lang magbabala kay Guidote-Alvarez na "Babalik kami! Mas marami!"

Tinungo namin nina sir Rio (mga taga-LIRA at iba pang manunulat at kaibigan) ang Harbor Square para -- ano pa ba? -- uminom at 'magpahinga.' Nang matapos naman 'yun, nagpaiwan kami nina Ynna at Debbie (the Dapitdilim trio) para sa isang barkada talk. Lagpas hatinggabi na nang umuwi kami.

National Artist Awards' Funeral 1: Necro at CCP

Agosto 7, 2009: Daan-daang artista at kaibigan ng sining ang pumunta sa 'necrological service' ng National Artist Awards (1972-2009, death by dagdag-bawas). Kung di ka nakatoka sa mga balita, hanapin na lang sa Google ang tungkol sa kontrobersiya; keywords: Cecile Guidote-Alvarez & Carlo J. Caparas.

2 PM nagsimula ang unang bahagi ng programa ("Lamay") sa Cultural Center of the Philippines Ramp na tadtad sa mga personalidad. Kahit nakaitim at nagluluksa sa pambababoy sa Gawad Pambansang Alagad ng Sining, masaya ang mood ng mga tao.

Maulan pagdating ko sa CCP pero sa awa ng Diyos e umaraw buong hapon. Tingnan na lang ang mga retrato para sa daloy ng programa.

Pagkatapos, sinimulan ang motorcade ("funeral cortege") patungong Intramuros (NCCA office). Dahil may camera, sinama ako ni sir Rio Alma sa kanyang van na isa mga naunang kotse sa convoy...at nasa susunod na album na 'yun.

Panelist sa De La Salle Dasmariñas Poetry Workshop

Kahapon, dumayo kami nina Ynna Abuan at Debbie Nieto sa DLSU Dasma. Inimbitahan kasi kaming umupo bilang panelista/kritiko sa "Personal/Politikal: Palihan sa Pagsulat ng Tula" ng DLSU-D. Bahagi ang workshop ng Buwan ng Wika sa nasabing pamantasan.

Nanggaling ang paanyaya sa aking kaibigan (at LIRA 2007 co-Fellow) na si Kel Juan. Si Kel ay guro sa Kagawaran ng Filipino at Panitikan at tumatayong Direktor ng DLSU-D Buwan ng Wika 2009. Kasama niyang nagpatnubay sa palihan ang kanyang bagong co-faculty at malapit naming kaibigan (at LIRA co-Fellow din) na si Pau Hernando. Para na rin tuloy nag-reunion ang mga tagapagtatag ng KATAS (sayang at wala si JC Sola).

Ang mga Panelista: Deborah D. Nieto (LIRA, Dapitdilim, UST), Mariane A.R.T. Abuan (LIRA, Dapitdilim, UST), Emmanuel V. Dumlao (UPLB), Phillip Kimpo Jr. (LIRA, Dapitdilim, UPD)

Ikinarangal naming makasama sa panel ang premyadong makata na si Emmanuel V. Dumlao. Unang pagkakataon ko siyang makilala at marami akong napulot na bagong kaalaman mula sa beteranong guro-manunulat.

Si Kel (nakatayo) at ang mga tagapakinig, mga mag-aaral ng DLSU-D.

Mula 1 hanggang 5 ng hapon ang workshop. Pito ang Fellow (siyam dapat pero di nakadalo ang dalawa). Nagsisimulang makata ang pito (mga freshman at sophomore pa lang sila) ngunit nakitaan na namin ng kakayahan at potensiyal sa pagtula ang marami sa kanila. Sana'y ipagpatuloy pa nila ang pagtula, lalo sa wikang Filipino.

Ang pitong Fellow (nakatayo), mga Panelista (nakaupo), at mga tagapatnubay (Pau at Kel sa kanan).

Maraming salamat sa DLSU-D, lalo kina Kel at Pau para sa pagkakataon. Salamat din kina Ynna at Debbie na nagpaunlak sa paanyaya. Sa uulitin.


P.S. Pagkatapos ng palihan, agad-agad kaming bumiyahe pa-Maynila para makaabot sa paglulunsad ng "Tigre sa Zoo" poetry CD ni sir Rio Alma. On-time naman kami, pero grabe ang commute. Nataon ding maulan kaya halos nanigas kaming tatlo sa bus.